ΔΡΑΣΕΙΣ 2011-2014

παραμύθια

ώρες ελεύθερης σκέψης
 


Τρία απρόοπτα και αστεία παραμύθια από το Πρόγραμμα Φιλαναγνωσίας και Ελεύθερης Γραπτής Έκφρασης 
(Β΄1, Δράσεις 2011-12)



ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΧΙΟΝΑΤΗ ΓΡΑΜΜΑ
(...που θα την έσωζε από την κακιά μάγισσα)

     Αγαπητή Χιονάτη,

έγκυρες πηγές με ενημέρωσαν ότι η κακιά μάγισσα προσπαθεί να σε βρει για να σου κάνει κακό. Γι’ αυτό ακολούθησε τις συμβουλές που θα σου δώσω και μην ξεχαστείς, γιατί θα σου στοιχίσει την ίδια σου τη ζωή.
Πρώτη και κυριότερη, ποτέ δεν ανοίγουμε την πόρτα σε ξένους. Ποτέ δεν τρώμε φαγητά που μας προσφέρουν άνθρωποι που δεν γνωρίζουμε. Αν η κακιά μάγισσα προσπαθήσει να σου πουλήσει ένα χτένι, πες της πως έχεις τριχόπτωση και αποφεύγεις να χτενίζεις τα μαλλιά σου! Αν πάλι προσπαθήσει να σε κάνει να φορέσεις μια ζώνη, πες της πως έχεις πρόβλημα με τη μέση σου και φοράς μόνο αυτή που σου έδωσε ο γιατρός...
Αν η κακιά μάγισσα συνεχίσει να σ' επισκέπτεται, μία συμβουλή μού έχει απομείνει: ΤΡΕΧΑ!!!
                                                                   Καλή επιτυχία
                                                            Ο φίλος σου, Παγάκιας
                                                                         (Μ.Γ.)




Η ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ

Μια φορά η κοκκινοσκουφίτσα έκανε φίλο στο facebook τον κακό το λύκο και του έδωσε τη διεύθυνση του σπιτιού της γιαγιάς της. Ο κακός λύκος έτρεξε στο σπίτι της γιαγιάς, για να τη φάει. Η γιαγιά όμως, που έπαιζε ηλεκτρονικό παιχνίδι, είδε στην κάμερα του υπολογιστή τον κακό το λύκο στην αυλή της. Παίρνει τότε το μεγάλο νεροπίστολο του παππού και αιφνιδιάζει το λύκο. Ο κακός λύκος άκουγε τα μπαμ-μπουμ από το ηλεκτρονικό παιχνίδι της γιαγιάς και βλέποντας το όπλο της φοβήθηκε, κι έφυγε τρέχοντας, λέγοντας: «ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΤΙΣ ΦΙΛΙΕΣ ΣΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK!!!»
                                                                         Α.Τ. 



 
Η ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πόλη, η Ανακύκλωση. Όλοι οι κάτοικοι ανακύκλωναν, γι’ αυτό η πόλη τους ήταν πάντα καθαρή κι αστραφτερή. Δεν υπήρχε ούτε ένας άνθρωπος που να πετούσε σκουπίδια κάτω ή να μην πήγαινε ό,τι ήταν άχρηστο στην ανακύκλωση. Έτσι όλοι ήταν χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι, ώσπου όλα άλλαξαν ξαφνικά μέσα σ’ ένα πρωινό.
Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα και στην πόλη ήρθε ο κύριος Αναισθητούλης. Ήταν ένας άνθρωπος μεγάλος σε ηλικία και λίγο περίεργος. Δεν είχε μάθει τι σημαίνει ανακύκλωση και πως πρέπει να σέβεται το περιβάλλον. Προχωρούσε στο δρόμο και πετούσε τα σκουπίδια του κάτω. Η αυλή του σπιτιού του είχε γεμίσει σκουπίδια, δηλαδή είχε γίνει πια ένας κανονικός σκουπιδότοπος, και όλοι άρχισαν να παραπονιούνται, ώσπου έφτασαν στο δήμαρχο.
«Τι πράγματα είναι αυτά;», είπε ο ένας.
«Δεν είναι κατάσταση αυτή», είπε ο άλλος.
«Πρέπει να κάνουμε κάτι. Αυτός, έτσι που πάει, θα μας καταστρέψει την πόλη», είπαν όλοι μαζί.
Όμως, ο δήμαρχος δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Γι’ αυτό, όλοι μαζί προσπάθησαν να βρουν τι θα έκανε τον κύριο Αναισθητούλη να ανακυκλώνει. Αφού τα συζήτησαν, βρήκαν τη λύση. Επειδή ήταν πολύ τσιγκούνης, αποφάσισαν να του βάλουν πρόστιμο, και για κάθε σκουπίδι που θα πέταγε θα έπρεπε να πληρώνει. Έτσι, ο κύριος Αναισθητούλης δεν ξαναπέταξε ποτέ του κανένα σκουπίδι κάτω κι έμαθε να ανακυκλώνει όλα τα ανακυκλώσιμα υλικά. Και ζήσαμε εμείς καλά και η πόλη καλύτερα!!!
                                           Δ.Σ.